Carbet Waterfall #2: A Rainforest Walk

Although it rains in Guadeloupe a bit much for my liking, the rain does have a few positive effects: a gorgeously lush, green environment, and gloriously full waterfalls.

(Zie Nederlandse versie beneden.)

Given many waterfalls to choose from, I chose Carbet Waterfall #2 because it would involve a walk, but not a serious hike. Carbet Falls numbers 1, 2 and 3 are all in the southern part of La Basse Terre, the left-hand wing of the butterfly shape of Guadeloupe. Yes, they really are called that: la premiere Chute de Carbet and so on.

Getting to Carbet waterfall #2: driving

The drive there was half the adventure. The road winds up a mountain through the rainforest, getting narrower and rougher as it climbs. There were sections which simply did not have enough room for two cars to pass, making for a few hairy moments negotiating my way past a car headed down the mountain. It was rough too, despite being a paved road. Parts were pockmarked with potholes, while others were nothing but two strips of rocky concrete.

When I had to move over to pass another car, I ended up driving over even bumpier dirt, laced with tree roots and rocks. My rental car was a Nissan Micra, and its size matched its name. It had enough power with just me inside to take some extremely steep ascents, and to manage some dramatic switchbacks, but I wasn’t at all sure its tires could handle the abuse I was dishing out.

---

You might also enjoy these articles about Guadeloupe:

• 4 Snorkeling Trip Surprises
• Climbing La Soufriere Volcano
• The Paradise in “Death in Paradise”: Deshaies
• One Coffee Plantation … and Another

---

Getting to Carbet waterfall #2: walking

I chose the 2^nd waterfall because I read that the walk wasn’t too difficult. Where I’d need hours to go to number 1 or number 3, this one could be visited in a half hour in each direction.

For me, though, this visit turned out not to be about the waterfall after all, but about the walk. It starts at a visitor’s center, where I was charged two euros to walk the trail. The view from the visitor’s center is itself breathtaking.

GetYourGuide offers a number of tours and activities in Guadeloupe. Check them out here!

---

The walk involved a constant up and down climb, but, with either stone or wooden steps, it wasn’t a struggle. It took me through some magnificent rainforest scenery: plants with enormous oversized leaves, vines reaching down from the trees above, trickles of streams flowing downhill, all backed by some very vocal birds.

The plants dripped from the rain, and sometimes it did rain as I walked, but under all that foliage I could barely differentiate rain from the general drippiness. It smelled of soil and decay and growth: a pleasant, earthy scent.

I passed other visitors, or they passed me, but not so many that it spoiled my enjoyment of all of this fertile lushness. Due to an earthquake in 2004 combined with the recent torrential rains, it’s too dangerous to get close to the waterfall, but the trail ends at a great spot for viewing it. And it’s definitely worth the effort.

The walk back was just as pleasant, and I took my time to notice more details—the shape of a leaf, the size of a tree trunk—and to try to spot some of the birds I was hearing so much from. I had absolutely no luck until I was back at the parking area, when one bird finally obliged and allowed me a look and a quick photo.

The 2^nd Carbet Falls was definitely worth a visit for me, just for the opportunity to walk through a rainforest. If you’re more of a hiker than I am, I suspect that Carbet Waterfalls #1 and #3  might be even better, if only for the fact that you’d have them to yourself.

---

To read about all the best things to do in Guadeloupe, see my guide to Guadeloupe!

---

Travel information

Much of the interior of Basse-Terre, the western “wing” of Guadeloupe, is part of the Guadeloupe National Park, and includes the La Soufriere volcano. The Carbet waterfalls are on the eastern flank of the mountain. Since public transportation is pretty minimal in Guadeloupe, you’ll pretty much have to rent a car.

To get to Carbet, first go to Capesterre Belle Eau, a town on the southeast coast of Basse-Terre, the western “wing” of Guadeloupe. From there, take the D3 inland past the free parking lot for Carbet Waterfall #3. Eventually you should see signs for Carbet Waterfall #2. The D4 from the coast a bit south of Capesterre Belle Eau will also take you to Carbet Waterfall #2.

• Continue further to get to Carbet waterfall #1, which requires a 3-4 hour walk (about 7½ km.) round trip.  It’s rated as a difficult walk and is apparently quite steep.
• Carbet Waterfall #2 is the one I did and takes about 45 minutes round trip. It’s the only path that requires an admission fee, but it’s well worth the €2, which pays for the maintenance of the path.
• Carbet Waterfall #3 is on the D3, closer to Capesterre Belle Eau than the other two. It’s considered less difficult than #1, but takes 4-5 hours round trip.

The park is open from sunrise to sunset. Make sure not to cut it too close; sunset comes very quickly and it is extremely dark in the interior.

If you enjoyed this post, please share it!

---

Carbet Waterval # 2: Een wandeling in het regenwoud

[:nl]Hoewel het in Guadeloupe een beetje veel regent voor mijn smaak, heeft het een paar positieve effecten: een prachtige, weelderige, groene omgeving en glorieuze volle watervallen.

Met vele watervallen om uit te kiezen, koos ik er één die een wandeling, maar niet een serieuze wandeling, zou betekenen. Carbet watervallen nummers 1, 2 en 3 zijn allemaal in het zuidelijke deel van La Basse Terre, de linker vleugel van de vlindervorm van Guadeloupe. Ja, dat zijn hun echte namen: la première Chute de Carbet, enzovoort.

Op weg naar de waterval: met de auto

De rit was de helft van het avontuur. De weg slingert zich over een berg en door het regenwoud die smaller en ruwer worden naarmate je klimt. Er waren delen die gewoon niet genoeg ruimte gaven om twee auto’s te laten passeren, waardoor ik een paar angstige momenten doormaakte om mijn weg langs een afdalende auto te vinden. Het was ruw, ondanks het feit dat de weg verhard was. Hier en daar was het pokdalig met kuilen, terwijl op andere plekken er alleen maar twee stroken van rotsachtige beton lag.

Als een andere auto voorbij kwam rijden, moest ik in de modderige berm, doorspekt met boomwortels en rotsen uitwijken. Mijn huurauto was een Nissan Micra, net zo groot als zijn naam suggereert. Het had genoeg kracht om een aantal zeer steile hellingen te doen, en om een aantal dramatische haarspeldbochten te beheren, maar ik was niet helemaal zeker of de banden dit misbruik zouden overleven.

Op weg naar de waterval: wandelen

Ik koos voor de 2e waterval, omdat ik gelezen had dat de wandeling niet al te moeilijk was. Waar ik uren zou moeten lopen om naar nummer 1 of nummer 3 te gaan, kon deze worden bezocht in een half uur heen en een half uur terug.

Uiteindelijk bleek mijn bezoek niet over de waterval te gaan maar over de wandeling zelf. Het pad begint bij een bezoekerscentrum, waar ik €2 moest betalen. Het uitzicht vanaf het bezoekerscentrum is adembenemend.

De wandeling heeft een constante hellingsgraad in zich van omhoog of omlaag lopen met ofwel stenen of houten trappen en daardoor was het niet moeilijk. Het bracht me door een prachtig regenwoud landschap: planten met enorme bladeren, lianen reikend van de bomen boven, het sijpelen van beken, alles ondersteund door een aantal zeer vocale vogels.

Van de planten droop het vocht, en soms ging het inderdaad regenen, maar onder al dat gebladerte kon ik nauwelijks onderscheid maken tussen de regen en de algemene vochtigheid. De geur van de vochtige grond en het verval en de groei: een prettige, aardse geur.

Ik passeerde andere bezoekers, of ze passeerden mij, maar niet zoveel mensen dat het mijn plezier van al deze vruchtbare weelderigheid verpestte. Door een aardbeving in 2004 in combinatie met de recente stortregens, is het te gevaarlijk om dichtbij de waterval te komen, maar het pad eindigt op een geweldige plek om het te bekijken. En het is zeker de moeite waard.

De wandeling terug was net zo aangenaam, en ik nam nu de tijd om meer details—de vorm van een blad, de grootte van een boomstam—op te merken en om te proberen een aantal van de vogels waar ik zo veel van hoorde te verkennen. Ik had absoluut geen succes, totdat ik terug was op de parkeerplaats, toen een vogel uiteindelijk voor mij een pose aannam zodat ik een foto kon maken.

De 2e Carbet waterval was zeker een bezoek waard voor mij, al was het maar door de gelegenheid om te wandelen door een regenwoud. Als je meer van een trektocht houdt dan ik, vermoed ik dat de 1e en 3e watervallen nog beter zouden kunnen zijn, al is het maar voor het feit dat je beter kans zou hebben om helemaal alleen te zijn.